Chiang Mai

02-07-2009 Chiang Mai
Chiang Mai is de op een na grootste stad van Thailand. Deze in het noorden gelegen stad wordt omringd door bergen en verschillende natuurparken. Het heeft een rijke culturele historie en alleen in het centrum zijn al tweehonderd tempels te vinden. De eerste dag zijn wij (Jutha en ik) dan ook een tempeltocht gaan maken. Na de grote tempels in diverse architectonische stijlen gezien te hebben ben je er wel weer even klaar mee. De tempels zijn erg mooi, maar volgens mij moet je veel meer over de geschiedenis ervan weten, wil je na de twintigste nog ervan versteld staan. Dus hebben wij besloten om te gaan winkelen in een straat met allemaal fabriekjes voor handgemaakte producten. Tijdens het shoppen heb ik een voor Thaise begrippen een pittige salade gegeten. Zo pittig had ik nog nooit gegeten! Het zweet brak me aan alle kanten uit en de tranen liepen over mijn wangen. Maar over pittig eten straks meer.
In de avond zijn wij naar een kickboxwedstrijd geweest. Toen we richting het stadium liepen voelde ik me echt een beetje gespannen! Zoals voor een finale van het voetbal of zo. Dit werd door de felle muziek, de stadiumspeaker en de naar tijgerbalsem ruikende sporters alleen maar versterkt. Ik was er helemaal klaar voor en had zin om lekker mee te joelen. Laat de vechters maar komen. Tot mijn verbazing waren de eerste vechters twee jongentjes van een jaar of tien. Fel aangemoedigd door het Thaise publiek sloegen ze er behoorlijk op los. Ze kennen dan echt geen rem meer en de scheidsrechter laat erg veel toe. Een jongentje werd met ellenboog en scheenbeen meerdere malen in het gezicht geraakt. Nadat het behoorlijk begon te bloeden was ik er eigenlijk wel klaar mee. Het was echt zielig om zoiets te zien. Dit hoort hier blijkbaar bij de cultuur. De gevechten er na waren de boxers steeds ouder. Hoe ouder des te meer beheersing, maar voor de meeste buitenlanders was het een teleurstellend gebeuren.

03-07-2009 Chiang Mai
Overdag verschillende markten in de Chinese wijk bezocht. Daarna hebben wij voor de regen geschuild in een erg leuk restaurantje aan de rivier. In de avond naar de avondmarkt gegaan. Bij het stalletje waar we gingen eten vroeg ik aan de kok om zijn beste gerecht klaar te maken. Hierbij werd gevraagd of ik tegen pittig eten kon. Gezien ik van de dag ervoor geen last had gehad, gaf ik aan dat hij het gerecht moest maken zoals het hoort. Heerlijk overmoedig van mezelf. Het was niet echt veel heter dan mijn vorige gerecht, maar het was een hele andere combinatie van pittig eten. Nu maar hopen of het de volgende dag goed gaat.

04-07-2009 Chiang Mai
Niet dus. Ik weet niet of het aan het eten lag maar ik heb ziek op bed gelegen. Mijn medereizigster was trouwens ook ziek. Zij had een lichte voedselvergiftiging en ik meer een soort griep.

05-07-2009 Chiang Mai
Nog steeds een beetje ziek.

06-07-2009 Chiang Mai
Ik ben helemaal kookgek en vandaag hebben we een kookcursus gedaan op een boederijtje in het platteland. Het was erg leuk tom e doen en ik heb er weer een aantal leuke gerechtjes bij.


07-07-2009 Chiang Mai
Vandaag is de eerste volle maan in het regenseizoen. Hiermee begint de jaarlijkse retraîte voor vele jonge boeddisten. De komende twee dagen zijn dan ook een van de grootste nationale feestdagen in Thailand. In de middag voelden wij ons redelijk goed en we zijn naar Wat Doi Suthep gegaan. Deze tempel ligt boven op een berg waarvandaan je prachtig uitkijkt over de stad en het ligt in een prachtig natuurpark. Wij waren niet de enige met dit idee. Ongeveer heel Chiang Mai liep hier rond en de weg omhoog was omgeven van de eetkraampjes. Vond het heerlijk om hier te gaan zitten en rustig naar de voorbijgaande stroom mensen te kijken. In de avond een grote ceremonie bijgewoond bij de tempel in de buurt van het hotel. Helaas was dit moeilijk met fotocamera vast te leggen. Had jullie namelijk graag laten meegenieten van het hele tavereel met wierook en kaarsjes. Gezien het weer wat beter met ons ging hebben we een driedaagse Jungletocht geboekt.

08-07-2009 Jungle Chiang Mai
In de ochtend werden we door onze gids opgehaald. Vorige keer leek het op een soort Tarzan. Dus nu hoopte ik op een Jane. Helaas was het een klein onaantrekkelijk Thais mannetje. Na wat inkopen gedaan te hebben, zijn we achterin een truck richting ons startpunt gereden. Echt comfortabel was het niet en ik was al misselijk voordat de tocht begon. Eerst nog een tempel midden in de bergen bezocht en na de lunch begonnen we aan de wandeling. Het begon super. Precies hoe je de natuur in de Jungle verwacht. Na een uur klimmen en klauteren begon de natuur steeds meer te lijken op de loofbossen die wij ook kennen. Eén groepslid had voedselvergiftiging en werd met een motor afgevoerd. Het begon steeds harder te regenen en de paden waren behoorlijk glibberig. Na drie uur klimmen moet je ook een keer afdalen. Ik dacht dat het klimmen pittig was, maar twee en een half uur afdalen door de blubber is ook niet eenvoudig. Ik was enigste die niet was gevallen. Joehoe! Alle anderen zaten helemaal onder de modder en zagen er behoorlijk gehavend uit. Met Jutha als ergste. Zij was namelijk met haar been tussen de spijlen van een bruggetje gekomen en had bij deze actie gelukkig niks gebroken. Maar de eerste grote schaafwonden zaten al op haar benen.
Ons eerste verblijf was een soort boerderij midden in de jungle (of meer de bossen). Er liep een grote waterval langs die erg wild was geworden door de hevige regenval van overdag. Vermoeid zaten we bij het kampvuurtje. Het werd al schemerig en plots hoorden we wat geschreeuw. Er waren maar twee mensen op de boerderij en wij dachten dat het een aantal andere bewoners waren. Ik ging mijn Duitse medereizigster halen, maar zonder bericht van haar zijde wist ik niet waar ze was. Het geschreeuw klonk erg paniekerig en van alle groepsleden was ik de enige die uit voorzorg bij de waterval wilde gaan kijken. Opeens sprong een bewoner op en rende mee richting de waterval. Hij sprong op een voor mij nogal vreemde plek in het water en voor ik het wist stond hij weer boven. Daar was ze dan mijn medereizigster, helemaal doorweekt, bleek en ontdaan van de schrik. Ze was dus (eigenwijs) alleen naar de waterval gaan kijken en uitgegleden. Ze is aardig wat meters meegesleurd door het water en behoorlijk tegen rotsen geklapt. Met wat mazzel heeft ze zich kunnen vastklampen aan een boomstronk en om hulp kunnen roepen. Alweer mazzel dus, het had een stuk erger kunnen aflopen dan een paar benen vol blauwe plekken.

09-07-2009 Jungle Chiang Mai
De tweede dag nam de gids ons naar de top van de berg. Deze klim was nog zwaarder dan de vorige. Ik was weer ziek en op een gegeven moment vond ik het gewoon niet meer leuk. Al dat geklauter voor een paar bomen die ik in Nederland ook kan zien. Gelukkig maakte vier uur later de lunch aan de top van de berg een groot deel goed. Het uitzicht was hier in ieder geval super!
De afdaling was weer erg zwaar en na twee uur waren we in het Karendorp. Dit is een hilltribe die nog op traditionele manier leven (klederdracht en zo). Ter bescherming van deze cultuur komt hier eens in de twee weken een groep overnachten. Dit is voor ons de reden geweest om voor deze trektocht te kiezen. Dat het zo afgelegen is en de tocht een stuk zwaarder maakte, was er helaas niet bij verteld. Het verblijf in het dorpje was super. Ons hutje lag achteraf met uitzicht op het dorp en de vele rijstvelden. Ik vond het helemaal geweldig om te zien hoe de mensen hier tussen de dieren en natuur leefden.

10-07-2009 Jungle Chiang Mai
Gisteren is er geen noemenswaardig slachtoffer gevallen en een Australische gast wist daar wel raad mee. Op een vreemde manier wist hij door de trap heen te vallen en kon zijn tocht niet meer afmaken. Ook hij is per motor afgevoerd. Heel ernstig was het allemaal niet en gelukkig was hij het laatste slachtoffer van de tocht. De drie uur durende wandeling daarna was gaaf. We liepen eigenlijk alleen maar te balanceren over de plateaus van de rijstvelden. OOk hebben we nog op olifanten rondgereden. Wat zijn die beesten kolossaal als je erop zit. Leuk om mee te maken, maar voor mij hoeft deze manier van toeristisch vermaak niet zo. Na een relaxed ritje wildwaterraften op bamboevlotten was de tocht ter einde.

Het was toch wel een prima en leuke tocht. Maar niet de jungle die ik verwachtte en lang niet zo mooi als in het Zuiden van Thailand. Misschien had dat te maken met de route die wij gelopen hebben. Ik ben in ieder geval erg blij dat ik in het Zuiden ook ben gegaan. (Marijke, nogmaals dank :-))

11-06-2009 Chiang Mai
Jutta is in de ochtend vertrokken richting het tropische eilandje Koh Chang. We hebben het gezellig gehad maar ik was om eerijk te zijn ook wel een beetje klaar met het samen reizen met haar en ben niet meegegaan.

De avond voor de jungletocht werd ik gebeld door Peter. Een van mijn beste vrienden uit Arnhem. We hebben in een paar minuten besloten om een weekje of twee samen te reizen door Laos. Ik zat in de jungle en op dit korte telefoongesprek na, hebben we niets kunnen bespeken. In de middag heb ik hem opgehaald van het vliegveld. Een beetje vreemd voelde het wel om hem hier te ontmoeten. Maar natuurlijk helemaal top om aan de andere kant van de wereld met hem een biertje te drinken.

Waar de reis in Laos ons zal brengen.... Geen idee!