Vietnam II

Hoi hoi!

Bij deze het tweede verslag van mijn tocht door Vietnam.

01-08-2009 Hue- Hoi An
Met de trein naar Hoi An vertrokken. Daar stond Sjoerdt, een vriend van basketbal en de HTS op mij te wachten. Hij was hier al een aantal dagen met zijn vriendin Iris. Ik vond het erg leuk om ze hier tegen te komen! Sjoerdt had voor een mooie prijs een hotelkamer voor ons drieën geregeld. Verder was hij al druk geweest met het kopen van kleren. Hoi An is namelijk een kustplaats dat met name bekend staat voor de overvloed van kleermakers. Ongeveer alles wat je kunt bedenken kun je hier laten (na)maken. Ondanks dat het niet mijn bedoeling was, begon het ook bij mij behoorlijk te kriebelen om van alles te kopen. In de middag zijn we gaan fietsen. Deze tocht kwam alleen al snel ten einde vanwege de vele regenval. De rest van de middag hebben we dus gespendeerd in een cafeetje.

02-08-2009 Hoi An
Toen we opstonden hebben we eerst gedoe gehad met het hotelpersoneel. Ze kwamen namelijk de afspraken met Sjoerdt en mij niet na. Het hotelpersoneel was al snel geïrriteerd en op een onredelijke wijze aan het schelden. We hebben het er maar bij gelaten.

Iris en Sjoerdt hadden al veel mooie kleren en schoenen laten maken. Vooral het pak van Sjoerdt ziet er erg goed uit, wat mij heeft doen besluiten ook van alles te bestellen. Overdag zijn we met zijn alle druk geweest met kleding passen, stofjes uitzoeken etc. Uiteindelijk heb ik twee pakken en twee paar leren schoenen op maat laten maken. In de avond zijn we naar het strand gefietst. Hier hebben we met een Canadees stelletje en een paar Nederlandse meiden tot in de nacht rondgehangen. Toen de Nederlandse dames weggingen hebben Sjoerdt en ik nog even een duik in de zee genomen.

03-08-2009 Hoi An
Vroeg in de ochtend zijn Iris en Sjoerdt vertrokken. Voorafgaand hieraan wilden zij hun deel betalen. Ik zou de hotelkamer nog twee dagen aanhouden voor dezelfde prijs als met drie man. Jammer genoeg begreep het hotelpersoneel het niet en al snel kregen we weer een scheldseranade over ons heen. Dit voor de tweede keer. Dus heb ik direct uitgecheckt en ben naar een ander hotel gegaan. Wat een eikels!

In de ochtend heb ik alle kleding opnieuw gepast en in de middag lekker op het strand rondgehangen.

04-08-2009 Hoi An
In de ochtend mijn kleding opgehaald en de rest van de dag gechilled. Beetje lezen, vervolg van mijn reis uitstippelen, uit eten, etc. Trouwens een behoorlijk pakket met spullen naar Nederland verzonden. Nu maar hopen dat het aankomt!

Hoi An vond ik trouwens een erg leuke badplaats. Leuk strand, veel sfeervolle straatjes met koloniale gebouwen en veel leuke winkels en restaurantjes! Het stadscentrum staat niet voor niets op de werelderfgoedlijst van Unesco en is schilderachtig mooi!

05-08-2009 Hoi An - Saigon
In de middag ben ik naar Saigon gevlogen. Dan denk je dat het verkeer in Hanoi druk is. Allemachtig in Saigon is het echt tien keer zo erg. Onbegrijpelijk zo druk! Veel toeristen hebben dan ook moeite met oversteken. Het gaf mij eigenlijk wel een kick, gewoon vastberaden over te steken. Men begrijpt dan het beste wat je doet, maar je veroorzaakt wel twee keer zoveel getoeter. Op straat wordt ik trouwens de hele dag aangesproken; of ik met een tuktuk mee wil, iets wil kopen, of behoefte heb aan een prostituee. Begin eraan te wennen en loop zonder enige reactie strak door. De mensen in het hotel zijn trouwens wel erg aardig en behulpzaam!

06-08-2009 Saigon
Ben de dag begonnen waar de Amerikaanse oorlog is geindigt. Het was het presidentiele paleis van Zuid-Vietnam. Hier eindigde de Vietnamoorlog toen een Noordvietnamese tank de poort ramde. Waar veel foto's van te vinden zijn door heel Vietnam.

Als klein jongentje keek ik ‘s nachts stiekem naar de Amerikaanse serie 'Tour of Duty'. Dit ging over de Bravo-compagnie, een peloton soldaten vechtend in de Vietnamoorlog. Met als stoere titelsong 'Paint it Black' van de Rolling Stones. Hierin kwamen racisme, terrorisme en oorlogsmisdaden veelvuldig aan bod. De oorlog werd door de Amerikaanse televisiemakers behoorlijk geromantiseerd weergegeven. Voor mij ging het voornamelijk om een stel stoere mannen die als team veel meemaakte. Ik vond het zo gaaf dat ik graag over deze 'helden' droomde en samen met de GI's de jungle in trok.
Natuurlijk weet ik nu dat deze oorlog echt niet zo romantisch was. In de ochtend is dit even extra duidelijk geworden in het 'Museum voor oorlogsslachtoffers'. Niet normaal wat die Amerikanen allemaal gedaan hebben om het communisme te bestrijden. Het gebruik van Dioxine (aka Agent Orange) is echt een gruweldaad geweest. Als je over de geschiedenis en de redenen voor deze oorlog leest, is het onbegrijpelijk wat hier gebeurd is. Helaas biedt het museum wel een erg eenzijdige blik op de Vietnam oorlog. In honderden foto’s worden de oorlogsmisdaden van de Amerikanen breed uitgemeten. Deze foto's zijn best indrukwekkend. Dit kleine jongetje met zijn mooie dromen was toch wel even geschrokken van alle dingen die hier gebeurd zijn! Na het bezoek aan het museum moest ik even van alles bijkomen.

Na het museum ben ik gaan lunchen op de rooftop-garden van het zeer luxe REX-hotel. Dit hotel staat bekend voor de dagelijkse persconferenties van de Amerikaanse troepen, genaamd de Five O'Clock Follies. Veel Amerikaanse officials verbleven hier tijdens de oorlog, wat ongeveer op iedere oorlogsfilm te zien is. Ook ben ik naar de Notre Dame-kathedraal gelopen. Voelde maar vreemd om zo'n Westerse kerk in Azië te zien. Tegenover de kathedraal staat het prachtige postkantoor in koloniale stijl. In de hal hangt een enorme plattegrond van Indo-China en een groot portret van Ho Chi Mihn.

07-08-2009 Saigon
Vandaag had ik even geen zin in het reizen. Heb in de ochtend een sportschool bezocht en ben in de middag naar de nieuwe Harry Potter film geweest. Echt super! Even geen Azië, fotograferen, tuktuk's etc...

Heb een erg veelzijdig beeld van Vietnam. Het is erg nationalistisch. Met grote posters zie je op straat veel propaganda. Tevens zie je overal de vlag van Vietnam of een afbeelding van Ho Chi Mihn. Gezien de inhoud van veel posters is men blijkbaar nog veel bezig met de oorlog en de overwinning ervan. Vond dit land niet erg hygiënisch. Er ligt veel vuilnis in de straten en soms loopt iemand naar buiten om even te plassen. Vaak zag je kinderen dit doen, maar het is al helemaal vreemd als een oude vrouw naast een eetkraampje der broek omlaag trekt.

Naast de vervelende ervaring met mensen heb ik natuurlijk ook een aantal erg positieve ervaringen. Mensen werken hier keihard om iets te maken van de vrije economie. Heb verrassend veel leuke gesprekken met jongeren gehad.

Al met al heb ik dus een erg dubbel gevoel aan Vietnam over gehouden. Vooral alles over de oorlog was erg indrukwekkend. Bovendien was het erg leerzaam om zo'n andere cultuur mee te maken. Uiteindelijk is het een bijzondere ervaring die ik niet had willen missen. Toch ben ik om eerlijk te zijn ook wel blij dat ik nog tijd heb om naar andere landen te gaan.

Dus op naar Cambodja!

Groetjes, Maik