Khajuraho en Agra

Hoi allemaal!

Zoooooo, ik heb er wat ervaringen opzitten zeg. Om eerlijk te zijn zat ik er gisteren echt een beetje doorheen en heb ik zelfs getwijfeld om maandag terug te vliegen. Ten eerste is India een hard land dat best pittig is om te bereizen. Dit komt door een aantal dingen. Het kan hier echt super goor zijn. Overal wordt vuil neergegooid, er zijn open riolen, vies stinkend stilstaand water, mensen doen overal hun behoefte en soms als je een tijdje stil zit, wordt je omgeven door de vliegen. Je kunt er nu echt niet overal eten. Dit komt met name door de record hitte van 45 C. met een gevoelstemperatuur van 60 C. en de hoge luchtvochtigheid van 85%. De mensen kunnen hier keihard zijn en het zeer oneerlijke kastensysteem is duidelijk aanwezig. Sommige mensen leven echt slechter dan zwerfhonden en worden behandeld als een vlieg die je gewoon wegmept als die in de weg loopt. Daarbij komen nog de irritante touts en verkopers en is het reizen niet eenvoudig. Na een veertien uur durende rit in een naar zweet stinkende overvolle lokale bus, had ik het echt even gehad.

Het vervelendste vond ik nog dat ik nog weinig mensen heb ontmoet om mee te eten, kletsen of reizen. Een goed gesprek heb je hier soms echt even nodig. Wat je het gevoel geeft echt 'alleen op de wereld' te zijn. Dat ten opzichte van het heerlijke ZO-Azië. Na een telefoontje met mijn lieve ouders, een gesprek met een Ier en een goede bak koffie, heb ik een besluit genomen. Ik ben gaan uitzoeken of klein Tibet in India mij wel bevalt en het weer er beter is dan hier. Toen ik op het dak van mijn hotel zat met een slappe pot koffie en uitzicht op de Taj Mahal, heb ik besloten om me er overheen te zetten. Alsof het lot ermee speelde, kwam er een groep Spanjaarden bij mij zitten. Het was meteen gezellig en zij hebben mij zelfs getrakteerd op een goede maaltijd. Voelde me meteen een stuk beter! Over Agra later meer.

Van Varanasi ben ik naar Khajuraho gevlogen. Deze stad staat bekend om zijn tempels met kamasutra afbeeldingen en zijn vele duidelijk aanwezige verkopers. Na aankomst ben ik de beroemdste en mooiste Westelijke tempelgroep gaan bekijken. De volgende dag heb ik in de ochtend een privé yogales gevolgd, waarbij ik een erg grappige lachoefening moest doen. Oftewel samen met die yogaleraar een beetje in de ruimte lachen. Vreemd en grappig om te doen. De volgende dag heb ik een fiets gehuurd en ben ik naar de Zuidelijke tempels gegaan om het oude dorpje te verkennen. Daar zie je pas echt hoe arm de mensen hier zijn. Helaas was het zo warm dat het zweet overal van mijn lichaam gutste en je in de middag alleen maar op bed kon gaan liggen om verkoeling te zoeken. In de avond heb ik met een Amerikaanse en Duitse dame gegeten. Zij werden vergezeld door twee opgeschoten Indiase pubers die onder de invloed van de tempels hier dachten met deze oudere dames mee te kunnen gaan. Ik werd echt weggekeken door deze ventjes en toen er iedere keer geseind werd naar vrienden begon het echt onvriendelijk te worden. Omdat ik hier in het donker in ieder geval niet graag over straat loop, ben ik naar het hotel gegaan.

Om van Khajuraho naar Agra te gaan moest ik twee dagen wachten op de trein. Daarom heb ik het wijze besluit genomen om de bus te nemen die er twee uur langer over zou doen. Iets om een keer meegemaakt te hebben en daarna ook echt nooit meer! Voornamelijk is de bus voor de lagere kasten of mensen die veel willen vervoeren. Ten eerste zit zo'n bus prop en propvol met naar zweet stinkende Indiërs. Wat ook niet gek is met dit weer. Het opstuivende stof en constante roet walm van diesel, zorgt ervoor dat je aan het einde van de rit helemaal zwart bent. Als mensen moeten plassen (ook vrouwen) dan hangen ze al rijdende uit de deur. Toen de bus een paar uur vast kwam te staan werd het pas echt onverdraaglijk. Het waait niet meer door en de temperatuur loopt snel op.

Toch had ik ook geluk. Er stapte een Indiër in die veel boeken moest vervoeren en voor het eerst na 7 jaar weer een bus pakte. Hij is watertechnisch ingenieur en 'als ingenieurs (hogere kasten) onder elkaar' help je elk ander. Omdat ik erg laat zou aankomen en het dan moeilijk is om in Agra een hotel te vinden, heeft hij een hotel gebeld. Ik werd netjes opgehaald door een Riksja en goed ontvangen bij het hotel. Mijn nieuwe vriend, die al eerder was uitgestapt, belde zelfs nog of alles goed was.

In Agra zit ik in een hotel dat beheerd wordt door Moslims. Zij zijn erg vriendelijk, schoon en behulpzaam. Het uitzicht vanaf het dak is echt super. Je hebt direct uitzicht op de Taj Mahal die op tweehonderd meter hier vandaan staat. Wat een adembenemend gebouw is dit zeg! Ik ben om 5:00 uur opgestaan om mooie foto's te kunnen maken bij zonsopkomst. Helaas. Ook hier hebben die Indiërs iets op gevonden. Ik had namelijk een reiskussentje in mijn tas zitten en uiteraard moet je die om veiligheidsredenen in een kluisje stoppen. Ik zal maar eens een kussengevecht met de Taj Mahal aangaan :-S Daardoor kon ik twee keer een half uur in de rij staan en stond de zon al mooi aan de hemel te schitteren. Dat de Taj Mahal behoort tot de zeven wereldwonderen was mij duidelijk. Wat een gaaf en perfect gebouw is dit zeg! Prachtig!

Na een tijdje gerelaxt te hebben bij de Taj Mahal ben ik doorgegaan naar het Agrafort. Erg mooi, maar wederom veel te warm om rond te lopen. Ik baalde zo van die hitte en ben weer op mijn kamer gaan zitten. Waar dit moment toe geleidt heeft, heb ik hierboven al beschreven.

Vanavond vertrek ik met de trein naar Jaipur, vanwaar ik twee dagen later doorreis naar Delhi en dan na een dag vlieg naar de koelere Himalaya. Daar verblijf ik als eerste in Dharamsala waar de Tibetaanse regering in ballingschap zich begeeft.

Hopen dat ik een hand kan schudden van meneer D. Lama!

Groetjes en veel liefs!

Maik